Bułki węzełki z rozmarynem i pewna wiosenna historia kocia :)

Był zimny i wietrzny dzień.  Podobny do dzisiejszego.

Z kuchennego okna dojrzałam w ogrodzie kilka dziwnych plam poruszających się z prędkością światła.  Pod jodełką..., zaraz potem na drzewie..., a po sekundzie na garażu... nie nadążałam:) 

Przymilna  (obecnie Pyszczek)

Trzy biało-bure i jeden cały burasek- małe 2 miesięczne kociaki...i chyba matka (!?) ... właściwie nie wiadomo było czy to ich matka, kotka była bardzo wychudzona i żeby tego nie było za mało - ciężarna! :(... Kociaki jednak zachowywały się jakby były jej dziećmi.

 Mama -Tosia

Karmiłam je regularnie...no i się 'zadomowiły'...:)

Nie wiedziałam co począć z tym kocim towarzystwem.  Dobrze że nastała wiosna,  zaczynało robić się coraz cieplej - więc w ogrodzie można było sklecić jakiś dach nad głową  dla tej niemałej gromadki. 

Koleżanka (Kociara przez duże K)  przywiozła psią budę i szafkę, którą zaadaptowałyśmy na tymczasowe  mieszkanie...  Stworzyłyśmy całkiem przytulne  kocie schronienie.  Koty jednak nie bardzo chciały z niego skorzystać, wolały spać na ziemi pod krzewami... nie wiedziałam dlaczego.

Ano dlatego , że co wieczór pojawiał się cieszący się złą sławą wielki kocur, znany w okolicy z 'bandyckich napadów' (sądząc po wyglądzie najprawdopodobniej ojciec kociąt) i zarekwirował dla siebie obydwa 'pokoje'.  Spał na zmianę w jednym albo drugim, obficie zaznaczając za każdym razem 'mieszkanie', by mu się  przypadkiem ktoś nie wprowadził :))  

Walczyłam z nim długo...

Za każdym razem myłam, zmieniałam siano i czekałam wieczora...sytuacja powtarzała się... w końcu udało się przegonić intruza i kociaki mogły zamieszkać w  przygotowanych 'pomieszczeniach'.  

Ciężarna kotka-matka  (ochrzczona Tosią)  zniknęła na jakiś czas, okociła się w pobliskim ogrodzie, do nas przychodziła tylko na jedzenie.  Po pewnym czasie przyprowadziła swoje dzieci... na szczęście były tylko dwa kocurki.  

Przecudne, białe z czarnymi plamkami - jak arlekiny, puchate i przezabawne.  Bardzo dzikie, na  widok człowieka znikały w trybie natychmiastowym.  Jednak po jakimś czasie zamieszkały w przygotowanej budce a my mogliśmy je obserwować...tylko z kuchennego okna. 

Takim sposobem w ciągu kilku tygodni wzbogaciłam się o 7 kotów!!!

I co z tym począć dalej?
cdn....

BUŁKI WĘZEŁKI Z ROZMARYNEM 
/16 bułek/

*  400g mąki orkiszowej chlebowej typ600
*  350g mąki pszennej typ650
*  30g świeżych drożdży
*  5 łyżek oliwy z oliwek (lub oleju słonecznikowego)
*  1 żółtko (białko zostawić do smarowania)
*  3/4 szkl mleka
*  3/4 szkl wody (lub trochę więcej)
*  1,5 łyżeczki soli
*  2 łyżeczki cukru
*  1,5 łyżki posiekanego świeżego rozmarynu

Drożdże rozpuścić w letniej wodzie.
Do miski miksera wsypać obie mąki, dodać resztę składników - dozując wodę - jesli trzeba dodac trochę więcej.  Wyrobić na średnich obrotach przez ok 8 minut.  Ciasto powinno byc gładkie i elastyczne.
Przełożyć do naoliwionej miski i przykryć.  Po ok 1 godzinie podzielić ciasto na pół, z każdej części uformować po 8 bułek. 
Najpierw każdy kawałek ciasta (razem 16)  zrolować w wałek o dł ok 25cm i zawiązać węzeł.  Układać na blasze wyłożonej papierem do pieczenia w odstępach.  Przykryć ściereczką na ok 30 minut, w tym czasie nagrzać piekarnik do 190stC.  Przed wstawieniem do pieca posmarować roztrzepanym białkiem i posypać makiem.
Piec 20 minut.  Wyjąć na kratkę i ostudzić.
Smacznego!

*

Spacer o wschodzie słońca